Komentarze: 1
jestem ja. jest on. jest blog. wszystko między nami zaczeło się 19 stycznia 2003 roku. jego 100dniówka. pół roku razem. oddzielne spędzone wakacje. pierwsza ważna próba. niewytrzymałam. lubie czyste związki a on niebyłby już taki gdybym niepowiedziała mu o tym co robiłam nad jeziorem. powiedziałam. chciał być ze mną nadal. ale ja nie chciałam. skończyłam to definitywnie. z tamtego dnia pamiętam 3 długie herbaciane róże od niego i ten wzrok. zbitego głodnego psa. jego wzrok. mineło 2 miesiące. jest październik o ile mi wiadomo. jesienne wieczory skłaniją do reflexi. tęsknie za nim. kocham. owszem było po nim kilku (nastu?) chłopaków. ale nic specjalnego. lubie się bawić. tak jestem zła. ale tęsknie. jeden jedyny facet który znał mnie tak dobrze jak mój brat. jeden jedyny facet z którym niewątpliwie łaczyła mnie miłość. jedenjedyny któremu to powiedziałam. jeden jedyny który życzył mi w dniu moich urodzin "przez cały rok żonkili na biurku" bo wie że kocham te kwiaty. wiem że jeżli bym chciała już bym z nim była. nierozmawiamy ale wiem od znajomych. wspólnych i niewspólnych. moge wrócić. ale czy chce?